EN در طول استفاده طولانی مدت ، آستین یک تکه 87311 جفت شیلنگ فلنج به دلیل خستگی مادی ممکن است به تدریج کاهش یابد. آستین یک تکه معمولاً از مواد فلزی ساخته شده است. در شرایط طولانی مدت کار با فشار بالا ، پالس های با فرکانس بالا یا ارتعاشات ، تغییرات میکروسکوپی در داخل مواد فلزی رخ می دهد. با گذشت زمان ، این تغییرات میکروسکوپی همچنان جمع می شوند و در نهایت ممکن است باعث ترک خستگی فلزی شود. این ترک ها ممکن است در ابتدا بسیار ظریف و دشوار باشد ، اما با افزایش چرخه کار به تدریج گسترش می یابند. هنگامی که ترک ها تا حدی گسترش می یابند ، آنها به طور جدی بر استحکام ساختاری آستین تأثیر می گذارند و در نتیجه قادر به افزایش مؤثر قابلیت اطمینان اتصال نیستند.
سایش و خوردگی همچنین دلایل مهمی برای کاهش قابلیت اطمینان آستین یک قطعه از اتصال شیلنگ فلنج 87311 پس از استفاده طولانی مدت است. در طول عملیات اتصال و قطع ارتباط مکرر ، سطح تماس آستین و شیلنگ یا فلنج همچنان نسبت به یکدیگر حرکت می کند و در نتیجه سایش می شود. این سایش باعث افزایش زبری سطح تماس می شود و به تدریج ترخیص کالا از گمرک متناسب را افزایش می دهد و در نتیجه بر سفتی اتصال تأثیر می گذارد. در عین حال ، اگر مفصل در یک محیط خورنده کار کند ، سطح آستین توسط مواد شیمیایی فاسد می شود. خوردگی فیلم محافظ را روی سطح فلز از بین می برد و باعث می شود مواد فلزی به تدریج واکنشهای الکتروشیمیایی حل کنند و در نتیجه کاهش قدرت و دوام آستین و تضعیف توانایی آن در تقویت قابلیت اطمینان اتصال ایجاد شود.
لرزش و تأثیر طولانی مدت تأثیر معنی داری بر قابلیت اطمینان 87311 آستین یکپارچه اتصال شیلنگ فلنج دارد. در حین بهره برداری از تجهیزات ، آستین همچنان در معرض لرزش قرار می گیرد. این لرزش ممکن است باعث شود اتصال بین آستین و شیلنگ یا فلنج به تدریج شل شود و تناسب محکم را از بین ببرد. با گذشت زمان ، میزان شل شدن همچنان در حال افزایش است و حتی ممکن است باعث آسیب به نخ یا گیره شود. علاوه بر این ، تحت فشار زیاد و شرایط جریان زیاد ، مایع نیروی ضربه ای را بر روی آستین اعمال می کند. این نیروی ضربه ممکن است باعث تغییر شکل آستین شود ، شکل و اندازه اصلی آن را تغییر دهد و از این طریق دقت تناسب آن را با شیلنگ یا فلنج تحت تأثیر قرار دهد و قابلیت اطمینان اتصال را کاهش دهد.
در یک محیط با درجه حرارت بالا ، خواص مواد فلزی تغییر می کند. درجه حرارت بالا روند پیری مواد را تسریع می کند ، باعث رشد دانه های فلزی و تغییر ساختار سازمانی می شود و در نتیجه باعث کاهش استحکام و سختی مواد می شود. در عین حال ، دمای بالا نیز ممکن است باعث گسترش حرارتی آستین شود. اگر انبساط ناهموار باشد ، استرس در داخل آستین ایجاد می شود و بیشتر آسیب خستگی را تسریع می کند. در یک محیط با دمای پایین ، مواد فلزی شکننده می شوند و مقاومت در برابر ضربه آنها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. هنگامی که در معرض نیروهای خارجی قرار می گیرند ، آستین بیشتر به احتمال زیاد شکستگی می کند ، و بنابراین نمی تواند نقش خود را در افزایش قابلیت اطمینان اتصال بازی کند .
